Er atsız 66 Şiiri - Fazıl Çakaler

Nokta koyamıyorum er atsızda ki şu eksik cümlelere
Nokta koymak degil zor, ben sıgamam ki bu kelimelere
İnmek kolay çıkmam bana değil, zor gelir merdivenlere
İşte o zaman tamamlanan cümlelerim iner ta derinlere

Kör bir ışık yaktın karanlıklara bir agı zehrini kusa kusa
Ecdadım atılmış kuyuya benzerim ben aleyhisselam yunus a
Çıkmadı agzından tek hece dahada susa, susa
Gömlegimiz önünden degil sırtından yırtılır misali yusufa

Görmez,duymazdan geldim, fakat sen beni samdın aptal
Yeni terlemiş olsada bıyıgım kırmızıya diyemezdim al
Hz İbrahim misali attın narı ateşe dedin orada kal
Bindigin azgın sularda küreksiz di sandal

Nokta değil soru işareti gerek her cümlemin sonuna
Kıskanırmışsın ne dersin aldıgım bu duyuma
Zormu imiş başkaları olunca sevdigiyin koynunda
Ezelden beridir yanık kokusu gelirdi ya burnuma

Kıskanır olmuşsun dost akrabalarımdan da beni
İşte böyle ıgratıp çalıyı söyletirsin benim gibi deliyi
Eşkalin ayan beyan belli ettin sen kendi, kendini
Yokmu dönüşü keffaretsizm iki boz gayrı varsa yeminini

Saçı uzun aklı kısa görmüyorum sende ki o başı
Sormak gerek aklına düştügümde kaçtı ki yaşı
Ben bilmem göz rengi ne kiprigi ile kaşı
Nokta yerine akacak damla,damla göz yaşı

Yazımı kışa döndü koymadın yaprak ne dalım
Estin zamansız kırıldı kolum ve kanadım
Ogulsuz Arı gibi boş vızıltı yokki balın
Etegin dolu ekmek aç kaldı karnın