Enkazına da Aşık Oldum Şiiri - Suzi Ayyı ...

Ben, sana yazılan son cümleyim,
Ne bir nokta koyabildim ne bir virgül.
Adını içimde taşıdım
Her sustuğumda biraz daha büyüdün içimde —
Oysa küçülseydin, gidebilirdim.

Sana dokunmadım hiç,
Ama dokunulmaz yerlerimde kaldın hep.
Yanağımda değil,
Kalbimin en kırılgan yerinde iz bıraktın.

Sana ben olamadım,
Çünkü sen kendine bile yetmiyordun.
Ben hep fazlaydım,
Sen hep azdın…

Geceler boyu seni yazdım —
bir şiire bile sığdıramadım.
O kadar eksik, o kadar içime çöken bir şeydin.

Gitmen gerekti, biliyorum.
kalamadığın bir yeri yıkarak gitmeseydin be insafsız
Oysa
Ben enkazını da sevdim...
Lakin bu harabe kederin altında kaldım.

Bu, senden bana değil,
Benden sana son söz:
Gidersen,
Dönme…
Ama adımı bir dua gibi an.
Çünkü ben seni,
Bir yudum iç çekiş gibi içimde sakladım.
Sen de bir dua gibi adımı an.
Olurmu insafsız.