Renk mi farklı dünyada
Aynı mı bütün şeyler
Her şey yolunda mı?
Karanlığın dibinden çıktı mı hemen
Görünmedi mi?
Göze batmadı mı farklar?
Sanılanların aksine bir zaman dilimi
Meçhulde görünür uzaktan haykırışlarım
Yaşadıklarımın kopyası son sindirimi
Aşkı ayrılık namesi yapar bakışlarım
Saat:04.30
14 MAYIS 2011 CUMARTESİ
Özlemek bile
Gözyaşlarıyla ölçülür
Kahkahalara oranlanır
Bir tek söz kalır tek nefeste söylenmesi gereken
Seviyorum
Bırakmaz kalbi dokunuşlara
Serzenişler...
Aynı aşk kırıntıları gizli, not defterinde
Henüz hüzünlenmiş saadet-i feveran
Ya da aynı şarkılar söyleniyordu.
Yoksa kadın ağlamaklı bir sesle bakıyordu aynada kendisine,
Ve gece sabaha doğru ilerler,
Şehrin karanlığa gömülü mezar mahallelerinin gerisinde aydınlanır gün
Veda makamında hissedilir özlemi
Son kez alınan nefesin.
Yalnızlık bir ömrün neticesi gibi durur atide
Zaman elveda zamanıdır.
Bana bak güzel kadın,
Sen ki zat-ı şahaneleri
Sen ki çıkılan bütün kerevetler,
Sen ki adına yazılan şiirler hece kalır yanında
Baktığım yerlere dönük ay yüzlüsü
Sevgilim,
Veda zamanı değildir bu,
Yok olmanın seremonisi
Belki de bu yüzden ölüm gerçek
Ve nihayet son bulur macerası
Bu rapsodinin...
Veda,
Bütün sadeliklerden uzak kırılma noktası
Belki de bu yüzden sadece sade yaşantılar kalıyor ondan geriye
Yoksa onsuz geçmiyor günlerimiz…
Veda,
Yeşil de yeşil
Sonbahara inat
Karamsar olan kimliğime inat yeşeriyordu
Zira hiç, beş para etmezdi.
Bahara aydınlık dediler
Kahverengi yaşandı güzler
Ey güzelim yalnızlık neredesin?
Hürriyeti baki ve kederi ani olan son demde o akşam
Her vakit yalnızlık tadılmıştır.
Ama neredesin?
Nerede o vakur duruşun?
Hangi mevsimler için gözyaşı döktürdün bana?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!