Engin Oyanel Şiirleri - Şair Engin Oyanel

Işıklar mı kapalı yoksa ben mi görmüyorum?
Belki hep aynı yerde dönüp duruyorum,
Hiçbir ses de yok, üstelik hava kararmış,
Meğer senin aşkın bir çıkmaz sokakmış...

Sevgilim aşkımız bittiyse artık,
Gel seninle bu gece ayrılalım biz…
Mutluluğumuzu yitirdik ne yazık,
Gel seninle son defa ağlayalım biz…

Seni sevdiğimi bile bile,
Açma gönlümde bir yara…
Şimdi hoşça kal deyipte,
Gitme be Dilara…

Ölene kadar beraberiz demiştin,
Oysa beni bir başıma yıkıpta gittin…
Tam söndürmüşken gönül yangınımı,
Sen külleri yeniden yakıpta gittin…

Bu günde yelkenlerim suya indi,
İçimde bir sızı,biraz da korku,
Yine düşünceli,yine çok daldım gökyüzüne,
Kalmadı,kalmadı ki bu halimin ölümden farkı…

Başım dönüyor bugün sarhoş da değilim,

Beni seninle doğdum say,

Doğum günümü sorma bana…

Benim için yeni bir doğuşsun sen,

Anladım ki mutluluk bulmayacak beni,
Ne çare bu durumu çok geç sezdim…
Geceleyin sokaklarda aradım seni,
Ay ışığında gölgelere resmini çizdim…

Bu şiir bir itiraftır…
“seni aldattım…”

Ben senden çok onu sevdim…
Yalnız gecelerimde,sensiz hecelerimde,
Sabahlara kadar onunla idim…

Dün geçtin gözlerimin önünden,
Bir başkasının kolundaydın…
Yüzünde tebessüm,dilinde şarkılarla,
Evinizin yolundaydın…

Gördüm ki sende o büyük aşktan,
Geriye hiçbir eser kalmamış…
Hep yalanlarla yaşamaktan,
Şimdi bir tek doğrun kalmamış…