Geçen her gün yeni bir yafta astı boynuma,
Daha kaç kere asılacağım bilmiyorum…
Kader kurmuş darı ağacını sabahlarıma,
Ezanla birlikte dertler ilmek ilmek geçer başıma …
İstanbul çağırıyor güzelim seni,
Temmuzda yolcusun, yolun açık olsun…
Ne kadar istemesem de gitmeni,
Gideceksin biliyorum, git öyle olsun…
Üç beş tane derdi bahane edip,
Haberim olmadan beni terk edip,
Tamamlamak yerine ipe un serip,
Ardına bile bakmadan çekip giden sensin…
Sokak lambaları yanmıyor bu gece,
Çocuklar sessiz,ishaklar susmuş…
Sığınmışım bir ay ışığı gölgesine,
Aramakla meşgulüm onu…
Hasretler dizildi bir anda kapıya,
Hasretine hasret ekleyip,
Gözlerini yoluma kilitleyip,
Adımı defalarca bileyip,
Sen beni daha çok bekleyeceksin…
Bu akşam yıldızlar da sarhoş sanki,
Bir alacakaranlık var gökyüzünde,
Ay ışığında resminle avunuyorum yine,
Bu gece benim gecem olsun…
Kaç yıl oldu bilmiyorum,
Gittiğin yollardayım ben hala…
Dönmeyeceksin belli, bunu biliyorum…
O son gecede, son duraktayım ben hala…
Benden ayrıldın,rahatsın artık,
Git yoluna hadi,beni düşünme…
Zaten benim kaderimdir yalnızlık,
Sen sev başkasını hadi,beni düşünme…
Bu gece gönlümde bir yalnızlık var,
Uzaklardan hasretin göz kırpar,
Koynumda buz gibi sensizlik yatar,
Uykusuz gözlerimde gözlerin ağlar…
Dağından taşına,
Suyundan toprağına,
Ekmeğinden aşına,
Canım feda yurdum sana…
çok çok hüzünlü bir şiir çok derinlere götürdü gözyaşlarıma hakim olmakta zorlandım.... şiirlerinizi okudum ve bu şiirde karar kıldım çok duygusal bir boyutta yazıyorsunuz dilerim herşey gönlünüzce olur