Engin Nigne Şiirleri - Şair Engin Nigne

seni sevmek kimi zaman bir bankta oturup kimi zaman çimenlere uzanıp bembeyaz bulutlara, masmavi gökyüzüne boş boş bakmak seni sevmek bir şiir yazarken hıçkıra, hıçkıra ağlamak Nedeni! Seni, sen olmadan anlatamamak bir noktada tıkanıp kalmak, yazamamak

Geceler uzun ve uykusuz ve sensiz
Sensizlik beynime vurmuş
Ne diyeceğimi bilmez olmuşum
Seni düşünüyorum hep sessiz sessiz
Neden, neden!
isyan etmek istiyorum

şiir yazmak istiyorum şöyle temiz bir şiir Fakat kuş sesleri yok Renge renk çiçekler Tertemiz açık güneşli hava Serin esen rüzgârlar Bir karınca bile yok Her yer beton, bir avuç toprak yok Dört duvar içindeyim sanki bu dünyanın Şehirde insanın Özgür hissedesi yok Aşk var sevgi de var içimde Ama Her yer kirli Hava da kirli... Huzur yok huzur huzur

Karanlıktı her yer karanlık Karabulutlar üstümdeydi Yaşamak için bir neden yoktu Ben kimim, burası nere der gibiydim Kasırgamı dersin, fırtına mı,? Yoksa girdaba mı ne kapılmıştım Gözüm açık mıydı yoksa kapalımı Yoksa ölmüşmüydüm haberim mi yoktu O kadar derin karanlıktaydım Derinliklerde kaybolmuştum Tek yaptığım Avazım çıkana kadar bağırmaktı Ve yaşama dair Hiç umudum kalmamıştı,, Belkide, beklide seni acılarda, yalnızlıklarda bulduğum içindir Belkide bana acımıştır Allah’ım seni bana göndermiştir Belki de hiç biri Ben sana böyle zamanlarda âşık oldum Beklide böyle zamanlar seni bana âşık etmiştir yalnız bir başıma umutsuzluklara, acılarla giderken varlık içinde, yoksulluk yaşarken. dertlere alışmış, bıkkın bir şekilde. yeter artık diyemeyecek kadar erimiş bitmiş sonsuz bir okyanus ortasında bir sandal bir ben bir de dümdüz bomboşluk içinde bilinmeyen bir yere giderken hiç ummadığım hayal edemediğim beklemediğim bir anda sen çıktın karşıma,; Ve ben sana böyle zmlrda âşık oldum işte

ölümü düşünmek de olmazsa,
sensizlik hiç çekimiyor.

ışıklar söner sokaklar kararır düşünceler bülbül misali öter anılar film şeridi, gözümden geçer karanlık üstüme üstüme gelir geri sayım başladı, son anlar üçyüz altmış beş gün daha biter hatalarımı hesaplasam bir yılı sollar perdeler örtük, karanlıkta çaresizlik çaresiz çaresiz bekleyişler yazılamayan bir şiir ardından derince bir sessizlik resmen bu yaşadığım yalnızlık anlayamadıklarım beni yer anlatamadıklarım kemirir seni sen olmadan anlayamam, anlatamam sensizlik beni yer bitirir zamanım sobada yanan odundan faksız bir ses işittim, evet evet havai fişek sanırım şu an yeni yıla girdiniz adı yeni yıl..., kutlamalar yapılırmış... ben de girdim, ben de ağlayarak sobamda yanan ateş dans eder tavanda yanan odunların sesi de havai fişek, bir salon bir mutfak bir banyo bir de oda odada üç duvar büyük bir bencere, kapalı perde gözümü karartan, bulandıran ışıklar sönük duvarlar arasında ben, bense yalnızım koskocaman harabe bir evde yalnızım her şeye karşın bunada şükretmek gerek. evet sevgilim sen yeni yıla nasıl girdin? ... ben dileklere inanmam ama yinede senin için bir de dilek tuttum ve dua ettim inşallah hiç yaş dökmez o ela gözlerin inşallah benden sonra her yıl mutlu olursun inşallah mutlu bir yuva da kurarsın gelecekte sigarayı bırakacaktım ama bu kez başka iç beni diyen son iki sigaram kalmış pakette yalnızlık bir Allaha yakışırmış gerçekten de öyle yalnızlık hiç çekilmez. yalnızlık zor bee yavaş yavaş eritiyor. yaşayıp gidiyoruz geleceği bilemeyiz belki bıkkın, belki yalnızız belki yorugun belki pişmanız belki de bugün yeniden başlamalıyız belki...

Yaşlılar parkında
Yer verdiler bana
Ölüm yakın bana
Sıra gelmiş bana
Küsmüşüm hayata
Yaşlanmışçasına

ağlarım her gece gizlice şiir yazar, resimlerine bakarım sen sevmesen de caddelerde, sokaklarda sayfalar arasında yıldızlarda gün batımlarında ordaaa buradaaa gittiğin yollarda izini arar tükenince umutlar geceler gündüzler uzarda uzar umutlarla dolu ela gözlerin umutsuzluğumun çaresi elimde de bir fotoğrafın otogarda saatlerce beklerim bilsem de gelmeyeceğini gidişinden sonra belki seni görürüm diye artık her otobüse bakar her gün yollarını gözlerim

saatler sabahın altısı
altıyı 35 geçiyor tam olarak
dur hayır altıyı 36 geçiyor
hayır 37 geçiyor
hayır hayır 38 olmuşş
durmuyor zaman durmuyor

ne kadar hızlı geçmiş zaman 20 yaşına girmişim artık 20 yaşındayım artık bir başka dertlerdeyim 20 katlı çürük bir binayım ve inşası süren ve hızlıca ölen istediğimiz kadar sağlam kat çıksak ki ne fayda temel sağlam olmadıktan sonra çoğu depreme dayandım ama korkmaya başlıyorum bu depremde yıkılmaya bu aşkın depreminde çok sarsıldım zaman az kaldı sanırım yakında çökerim ...