Engin Nigne Şiirleri - Şair Engin Nigne

Gözlerine vurulduğun anda başlar
Sonu belirsiz bir ilk tir ve son dur
Hayatında bir eksiklik varsa
O eksiklik mutlaka aşktır

Aşk güneştir

saat gecenin bir vakti ya 2 ya da 3 gibi uyuyamadım her zamanki gibi birden kalktım ve sildim, yırtıp attım sana yazdığım şiirleri. sensizliğin anlamı yok şiirlerin mi anlamı olacak

kim bilir kaçıncı sana yazdığım bu şiir hiç biride aklımda değil yazıp yazıp bir köşeye atarım bir daha dönüp de okuyamam bazı şeyler istemek yetmezmiş seviyorum demek gibi mesela başlığı da olmaz benim şiirlerimin pek dikkatte etmem kurallara her gece uyuyamam bir resmini alırım elime; saatlerce bakarım sonrasını bir ben bilirim bir de Rabbım bilir gece yarısı sana layık olmadığım aklıma gelir sinirlenirim, sıkıntı basar, deliririm sevipte sevememenin sevmemen gerektiğinin çaresizliği de bir başka acıtır gün gelecek sen yuva kuracaksın ben hala yıldızlarla, hayallerle avunacağım günler gelecek geçecek toprak olacağız ama seni unuttuğum bir gün asla gelemeyecektir seni sevememekle hata yapmışımdır seni sevmeyenin sonu da benim gibi cehennemin ta dibi pişman olacağımı biliyorum bu gidişle pişmanlık duygumu aldıracağım sen de yol yakınken dönsen iyi olur acele et çünkü dönüş bir defa olur aşk kapına bir daha gelmeyebilir umut yok benim sevgimden benim sevgim bana yetmezken senin sevgini de mahvetmeden kök salmadan kalbine, çıkarıp at gitsin bu tohumu sen yeşertemezsin

işte korktuğum o an geldi yollarımızın ayrıldığı sonsuza kadar. sen yuva kuracaksın, ben yarın birgün anılar konuşur ilk karşılarma,o an, garip ve birşeyler anlatmaya çalışan bakışlar anlayamazsın bunun ilacı varmı unutulurmu bilmem ama hayat devam ediyor bir gün gerçekten aşık olursan tecrüben olur ve o bir gün aşık olduğunda gülüşmeler,kahkahalar, konuşmalar içinde çay içerken, sohbet ederken gerçekten de sevdiğin kişiyle otururken masada benim baktığım gibi gözlerine bakarsa olur ya belki beni hatırlarsın aniden beni hatırladığında, donup kalırsan gülüp geç yürürken yolda ufak bir taş yada bir kozalak gördünde beni hatırla hırslı bir şekilde tekmeyi vur. at gitsin kenara

Kalbimdesin ya artık o bana yeter Hiçbir kimsenin olmayacağını da bil. Resimlerine bakarsam acım diner. Sen mutlu ol gerisi umurumda değil.

Hüzünlerin, acıların ve yalnızlığın yansıttığı bakışlar Sevginin, aşkın ve bütün iyi duyguların arkasından bakmalar Gecenin karanlığında ağlamak ve karanlığa karışıp sır olmalar uzun ve uykusuz geceler kısa ve anlamsız gündüzler Ayrılık yarasının izleri faydası olmayan tecrübeler Diktik, suladık, yeşerttik, büyüttük ama ne dokunabildik nede koklayabildik Artıklarıyla yaşamalar kaldı Gelecek o güzel günlerin sadece rüyaları ve hayalleri Aynalara bakamamak Yağmurlarda bi’ başına ıslanmak, geceleri uyuyamamak, hayaller, yalnızlık, duvarlara yumruk atmalar. kafa vurmalar, imkânlar varken imkânsız kalmalar, sessizlik, konuşamamak, resimlerinin karşısında oturup bakamamak Geriye “geriye ne kalmış? ” sorusu ve “Geriye hiçbir şey kalmamış” cevabı kaldı. gitmek kaldı. Aslında, Geriye hiçbir şey kalmadı Sadece unutulmak kaldı Ve artık anlamsız ve gereksiz şiirler, sözler, yazılar ve ben aşk gitti geriye hiçbir şey kalmadı oturup Azraili beklemekten başka

Öncelikle beni hatıranda sil. Ve Kalbinden beni köküyle çıkar at Benimle kurduğun hayal’ in üstüne Paralel bir çizgi çiz; sonuç: hayat Şimdi sıfırdan başlayabilirsin iştahımda gitti sen gidince 68 kiloydum önce 51 kilo kaldım senden sonra hesapla ne kadar eridiğimi senden sonra ciğerlerime dumanlar çektim hava yerine hesapla kaç günüm geçmiş sensiz iyicene hesapla sevgilim iyicene ne kadar az ömrüm kalmış anlarsın ölmek üzere olan beni sevmezsin herhalde artık çok geç senin anlayacağın

Elimde bir resmin vardı
Titrerdim, üşüdüğümden değildi
Çocukça masumca bir gülüşün vardı
Öyle böyle değildi

Yüreğim sızlıyordu, ağlıyordum ağlıyordum...

Evet, yollardayım yine
Bitsin yollar geceler olmasın
Henüz yolların başındasın
Kapılmışsın bir güzele ne yapasın
Yollar karmakarışık
Hele olmuşsan âşık

Gidiyorum işte,
arkama bakamadan.
Hiç iz bırakmadan,
elveda bile demeden
gidiyorum.