Korkuyorum şu ağrıdan anneciğim
Korkumu nasıl yeneceğim annem
Çok yoruldum be anneciğim ağrı çekmekten
Ağlıyorum geceleri kıvrana kıvrana
Ceza mı bu hastalık bana
Ticareti batırdı
Bizleri eve bağladı
Bütün canımızı aldı
Andır kalasıca korona
Maskeyi soktun hayata
Sardı bedenimi
Aldı şu canımı
Halimi yok etti
Andır kalasıca korona
Aşı olmayınca ölüm kapısını açtı
Sana olan sevgimden
Kül olmuş ah şu yüreğim
Sana olan hasretimden
Kül olmuş ah şu yüreğim
Ne kapkara yere sığındım
Bir esenlikti
Kurban Bayramı
Anadan doğma babadan doğma
Miras kalmıştı yüzyıldır hatırada
Kurban kesilip
Aslı bilmeden inanmışım yalanlarına
Hülyalara dalmışım meğer yokluğundan
Milyonları sen sandım milyardarları sen
En güzel yerimi çalmışsın meğer
Lakin yokluğunda ne mısralar yazmışım oysa sen
Bir melek girdi hayatıma
O dopdolu sevdayla tanıdığım
Her bir ümidi verdi hayatıma
O dopdolu merhametiyle tanıdığım
Öyle ışık saçtı ki yüreğime
Merhamet dedim sana kandım
İnsandır dedim tutuldum kaldım
Ah şu yürek ile daha nelere kandım
Bilmedim senin niyetini ah şu benim inancım
Ne yapacağım bilmem
Netliğiyle gönüllerde taht kurdu
Yüreğiyle ufuklara ışık oldu
Emanetleriyle unutulmaz oldu
O sapsarı saçlarıyla Mustafa Kemal Atatürk
Çocukları sevdi o güzel gönlüyle
Mutluluğumla mutsuzluğum arasında yüreğim
Umutla geleceğe bakarken gözlerim
Senin gibi vatan aşkıyla sarmış yüreğim
Tanımadan bilmeden severken şu yüreğim
Atam seni andığım her vakit mutluyum
Fakat kitap bile yetmezken her anda özlemim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!