Çığlık kemendiyle tuttuğum her nefes bir lahza andır.
Zaman tahtasına taşla çakılan,yaşarken kaybolandır.
Suskun dillerin koştuğu,engelli koşu gibidir her ölüm.
Bu yarışın tozlarında savrulan,nice hayattır gördüğüm.
Ey hayatımın sefiri,gönül tahtıma düşen senin gölgen.
Yutkunduğum acıların feryadıdır,çırpındıkça hep ezilen.
Giyindi çıplak gölgeler,sarıldı gerçeğin tek gömleğine.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta