Ne zaman şiir yazmaya kalksam
Eski yediğim dost darbeleri gelir karşıma
Ne kadar doluymuş sırtımdaki çuval
Attığımı sandığım şikayet lerim yapışmış
Ben altını kesmişim anı çuvalımın
Meğer hiç dökememişim beslemişim
Elimde kalemim gözlerim hüzünlü
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu duygular bana da cok tanidik. Yureginize saglik..
Ah benim vicdanım, iyimser duygularım, inançlarım hiç bir şeyin yıkamadığı mutluluk duvarlarım, kendimi seviyorum özgür ve bağımsızlığımı seviyorum ben insan olmayı seviyorum..
Gün ağarırken boynum bükülür
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta