Enes Yakıştır Şiirleri - Şair Enes Yakıştır

Adı Olmayan Sevda
İçimde bir duygu var, tarifi yok,
Ne zaman başladı, kimden geldi, bilmek çok zor.
Bir esinti gibi, bir fısıltı belki,
Ama kalbimde yeri büyük, sanki hep oradaydı sanki.
Gözlerim görmese de bir suret, bir iz,

Her gece, yorgun bir yelkenli gibi,
Sığınırım limanına, sessizce,
Oysa limanım sen, yelkenim de sen,
Ne ben varım artık, ne de sen.
Bana düşen, bir avuç sitem,
Bir de kayıp aşkın hüzünlü matem.

Sana gönül verdim, cânân-ı deryâ,
Her nefeste ismin, kalbimde peydâ.
Senden ayrı düşmek, bülbüle firâk,
Ben bî-çare kaldım, cihanda yalnâk.

Cümle âlem der ki, bu aşk ne belâ?

Kör bir çocuğun kalbi, sessiz çığlıklar taşır,Antalya’nın sıcağında, 14 yaşında bir savaş,Lise koridorlarında, bilişim hayalleri,Ama içinde, ortaokulun kırık anıları.

sınıf, ilk aşkın masum fısıltısı,2 buçuk ay, bir bahar, bir rüya gibi,Onun görmeyen gözlerini sevdi kız,Merak etti belki, ama yargılamadı asla.31 Mayıs, öğle arasının soğuk bıçağı,Sevdiğim kız geldi, yanında bir gölge,"Ayrılalım," dedi, sesi uzak, yabancı,"Tamam," dedim, arkadaşımın yankısıyla,Ama sonra, kalbim kanadı sessizce,Gözyaşlarım karanlıkta kayboldu,Dayandım, çünkü başka çarem yoktu.

sınıf, yeni bir umut, yeni bir yara,Bir yaş büyük kız, başka okulun rüzgarı,10 ay el ele, kalbim yeniden canlandı,Yargı yoktu, sadece saf bir sevgi vardı.Ama dostlar, en yakın bildiğim yılanlar,Aramıza sızdı, zehirledi masum anılar,Yine de yılmadım, kırık kalbimle direndim,Çünkü aşk, karanlıkta bile bir ışıktı.

"T" harfi, karanlığımda yanan bir mum,
Sesinle birlikte, kalbime dolan umut.
Hatırlarsın değil mi, o yağmurlu günü,
Bastonum düştü, sen geldin hemen.
Sesini duyar duymaz koştun yanıma,
Sesin bana bir güneş ışığı gibi.