Allah Allah nidalarıyla arşın titrediği yer Çanakkale.
On dördünde gençlerin yitip gittiği yer Çanakkale.
İftihar tablosu, fedakârlıklar savaşı...
Hey! Kendini bilmez, nereye? Burası Çanakkale...
Düşman geldi, dayandı kapımıza,
Saçı güneş, gözleri deniz,
Bakışları ateş, atları dizginsiz.
Atam'ın kazandığı zaferler,
Bizi güzel günlere getirdiler.
Bugün yine bir 10 kasım sabahı.
Yine mi şiir vakti şair?
Yine mi aşık oldun?
Ah be ayran gönüllü şakir.
Yine mi birine vuruldun?
Bilirsin sevmek suç bu dünyada,
Ey nefis, ne sitem edersin hazirana?
Kavuran güneşinin yanında yok mudur hiç denizi?
Benzer mi aşk şiiri okumaya aşkın ta kendisi?
Bakışlarıyla beni benden alan yârimin aşk ateşi.
Sen dersin ya haziranın rüzgârı savurdu beni,
Seni seviyorum dedim.
Düşünmem lazım demişsin.
Aşkımı düşündürecek kadar
Aciz miyim?
Gel benim ol dedim.
Nedir bu heyecan, bu acele?
Ben tutuldum gülün dikenine, ya sen neyine?
Her kışın bir baharı var elbet!
Sabret gönül, sabret!
Kalp kırıp mahvetmek iki dudak arasına bakar.
Seni seviyorum adını bilmediğim kız.
Ben sevmeyecektim ki, sen attın bakış.
Kapıyı vur, bağır, çağır, istersen kız.
Boşver ses boşlukta yayılmaz.
O ses kalbimdeki haykırış.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!