Enes Kabataş Şiirleri - Şair Enes Kabataş

İnsan hayal kurabildikçe güçlüdür.
Bense
Sana yaklaşabilmenin umuduyla güçlüyüm!
Daha bir insanım...
Ben bu yollardan geçtim
Anlayacak mısın?

Kararsızım...
Söylemeli miyim sana?
Yoksa
Bu aşkı da içimde mi öldürmeliyim?
Bilmiyorum...
Anlatsam anlar mısın?

Şu hayattaki tek korkum, birini, bu lanet kalemi tekrar elime alacak kadar çok sevmekti.. Evet, korkuyorum sevmekten, birine kalbimi vermekten. Çünkü en acı sonları yaşadım ben aşkta.. Yaşadıklarım, bana bir daha inanmamayı öğretti. Elinde değil işte insanın, ne kadar sevmeyeceğim dese de umarsızca kaptırıyor kendini aşka.. Evet, itiraf zamanı geldi. Aklımın zindanlarına kapattığım gerçekleri tokat misali çarpıyorum şimdi suratıma.. cehennemin yedi kat dibinde ateşleri yudumlarcasına seni seviyorum.. Bir de sana anlatabilsem... Olmuyor işte olmuyor! Anlatamıyorum bir türlü sana. Beynim ve kalbim beni delirtmek için çabalıyor sanki, anlamıyorum... Beynim diyor ki:" Aynı acıları yaşamak istiyorsan ne duruyorsun! Aşırı iyimser kalbini dinle." Kalbimse:"Dinleme o kötümseri. Kim ilk seferde doğru rotayı bulmuş ki sen bulacaksın. Önce yanlışları öğrenmelisin ki doğruyu bulabilesin." diyor. İşin kötü tarafı ikisine de hak veriyorum. Uzak durmak en iyisi diyorum bazen. Bazense keşfetmek istiyorum seni.. Geçen her saniye ayrı bir mermi kalbime işleyen.. Sokağa her çıkışımda yüzüme korkularımı çarpıyor sanki insanlar. " Sen kaybetmeye mahkumsun anlıyor musun? Sen kaybetmeye mahkumsun! " Hepsinde bu iğrenç bakışlar. Gözlerinde yargılayıp idam ediyorlar beni...

Sevenlerin acılar içinde boğulduğu, ihanet edenlerinse bu acılardan mutlu olduğu bir dünyada nasıl olur da adaletten bahsedilebilir ki? Hiçbir anayasada bulunmasa da yeryüzündeki en büyük suç bir insanın hayallerini, umutlarını çalmaktır! O zaman tüm o adalet diye bahsettiğiniz şeyin tecelli etmesi için tüm bu kalp dolandırıcıları -kadın, erkek fark etmez - bir bir dar ağacında sallandırılmalı! Ben acımasız biri değilim yanlış tanımayın beni. Beni böyle konuşturan, kalbimin kraliçesi dediklerimin sonradan celladım olması... Şimdi yaptığım tek şey bu cellatları unutup tüm umutsuzluklardan sıyrılmak ve bana hayat verecek o tanrıçayı aramak...

Bana göre sonsuzdu, uçsuzdu bucaksızdı yürüdüğümüz bu cennetten güzel yol.. Keşke senin içinde öyle olsaydı.. Benim gördüğüm yalnızca bir serapmış onu anladım. Sana göre kısaymış bu yol, sadece gideceğin yere kadar eşlik etmemi istemişsin benden, sonradan anladım. Ben senin için sadece ' yara bandı'ymışım kalbindeki yaraları saran.. Hayatımın en güzel anlarını yaşatırken bir bir kurmuşsun tuzaklarını ilerlediğimiz bu yola.. Bir gün, hiç beklemediğim bir anda çıkıverdi yol ayrımı karşımıza.. Ben yalnızca sevmek diyordum, aşk diyordum sen beni duymuyordun.. Ben gözlerine baktıkça eriyordum, sen görmezden geliyordun.. Ben ellerini tutmaya çalışıyordum ama sen, geçen her saniye uzaklaşıyordun benden.. Kaderin aramıza açtığı o koca uçurumu geçemedik sevgili...

Sen ki o aradığım tanrıça olmalısın biliyorum..
Seninleyken nasılım bir bilsen..
Eşsiz bir orkestranın ortasında gibiyim
Baş döndürücü bir atmosferdeyim
Çalan her nota seni haykırıyor kulaklarıma..
Konçertolar eşliğinde hayal ediyorum o güzel saçlarını