Bu topraklarda ot bittiği gün
Kızgın güneş yüzümüze Baktıği gün
Yağmurun fire vermediği gün
Ağaçlar Nefes aldı Neferler Varolsun.
Savaşın Neferler Er meydanı Açık
Zulüm kokan sokaklarda
Yitip giden Canlarda
Bilinir ki Bunca savaşın birtek nedeni
Kibir dolu kalplerin tatmin edilemeyen arzuları
Bana der ki sensin haklı olan
Ne mutlu Ey insan
Varlığın Anlam Kazandı Bu Aşkla
Ey insan sensin ruhu can
Melekut-ı Kıblesin
Sermaye dedikleri ömürmüş
Sana selam getirdim aciz kulundan
Sahralarda kavruluyordu aşkından
Yok mu ilacı yaradandan
Vardır elbet yarınlardan
Yüzümüz düştü işten güçten
Çöle bir Burak indi o gün
Sanki nebatat Gülümsüyordu
Yeryüzü o gün bayram Kutluyordu
Alemlere rahmet insanlara merhamet...
Güneş içimi ısıtırken
Yolların bulanır durur
Zamanın yolları vazgeçmez
İnsana sürekli bilenir
Gözlerim yaşlı oldu
Sadece Yorulduk,Öldük Sandılar.
Ayağa Kalktık,dirildik sandılar
Elimizi kaldırdık,Vurduk sandılar
Kıyafetimizi gönderdik, geldik sandılar...
Şu dönen şarkıya bir bak
Beni Hatırlatır belki sana
Hiç olmazsa dinlersin
Gökten düşen damlalarda adım gizli
Buram buram Kokan ilkbahar sabahları
Vardır Elbet bir hesabı
Yoksa susar mı? Bunca
Sormaz mı? Akan kanın hesabını
Akan kan değil oluk oluk
Şam kudüs bağdat
Umudum Var Benim
Gelecekten umudum
Güzel günler umudum
Temiz insanlar umudum
Meğer madenlerin örtüsü toprak imiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!