Biz Korkumuşuz ondan Bundan
Bizim Korktuğumuz insan değil
Nemrut Dahi Zalim değil
Zalim olan İnsan Değil
Bu sabah Biraz eksiğim dünden
Yandı ciğerim dünden
Dağlanır durur sivri hançerle
Yaram dağlansada ciğerimdir yanan
Ammar sana selam eder
Giden Gider Kalan Bizimdir.
Soba Yanar Külü Bizimdir.
Çokça Çaba Akıllı Adama Gerektir.
Yol uzun Sıkılana İlham niyedir?
Açılmış yola bakıyorum
Gelenlere doğru akıyorum
Sonsuz düşüncelere dalıyorum
Kurtlarla beraberken
Kuşlar uçun karanlığın Afakına
Bırakmayın Bir Adım Bir karış daha
Hür olun hür yaşayın evvela
Kanatlarınız benim ki kadar yorgun değil
Güneşin doğdugu yerden başla
Manâ Ağırdır Terazisi Olmayana
Ağlar Gözüne Kaçanlardan Sonra
Umuda Koşan Alperenlerden
Biraz Sadakat öğreniver.
Haber Salın Kuşlara
Vaktimiz Daralıyor Gittikçe
Hazır olmam gerek her an
Sesim azaldı konuşamıyorum
Belkide Artık ölüyorum
Bu dünyada vaziyet alamadım
Açıldı nice eller semaya
Bu gece indi bu kitap
Bir Avuç inanmışa
Leylei kadirimiz kutlu olsun.
Ne kadar şükretsek az
Bir Bakıyorum Mahyalarda Adın
Kim Yazmış Bunu oraya Diyorum
Düşünüyorum Bulamıyorum
Sonunda Anlamamamı anlıyorum.
Maneviyat koktu buralar
Sen geldin ne korku ne keder
Ömrümüz şenleniverdi sayende
sensiz kurumuştuk dünya bahçesinde
Gül bahçesinde bir kul'um ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!