Enel Hak Şiiri - Kemter Abdal

Bir damla idim, deryaya düştüm,
Enel Hak dedim, kendimi buldum.
Yanmak isteyen canlara söyle:
Aşkın közünde, Hakk'la bir oldum.

Gökler bana ayna, yıldızlar sırdır,
Varlık bir nefes, Hû deyip durur.
Mansur’un darağacı bana bir güldür
Zira , Enel Hak"dedim, ölmeden öldüm.

Kâinatın sesi, sözsüz bir ezgi,
Can tenden geçti, aşka yazgılı.
Enel Hak deyişim, sırr-ı ilâhî,
Ben yoktum aslında , O vardı bende.

Kemter Abdal'ım, bu sırra kandım,
Aynada gördüm, cihana daldım.
Varlık bir ünlem, Hakk'ta beliren,
Dil damağımda, aşkta ben dindim