Bir satıra nokta koyacak kadar
Yazmamıştım sana daha önce
Kelimeleri seçmekti belki en büyük neden
Yahut içimde kal istedim öyle gizlice…
En yalnız gecelerden birindeyim şimdi
Gittiğinde asılı takvimler değişti
Kayboluyorum.. Okyanuslara açılan gemilerden tek farkım, ardımdan sallanmamış eller. Kimse fark etmiyor fakat ben açılıyorum, yüzmeye cesaret dahi edemeyeceğim yalnızlığa, hızlıca… elimde kalmış bilet koçanları, kimsesiz yolcu gemisinde. Oysa konuşmayı söktüğüm ilk gün düşünmeye başlamıştım, umudumla inşa etmeye hazırlandığım o hayatın gemisini. Birçok koltuğu vardı, birçok koltuğa yakıştırılmış insan. Mutluluktu varış noktası. Zaten hep mutlu olmalıydık yol boyu. Oysa çoktan yol aldı gemim. Elimde bilet koçanları, fark edilmeyen kayboluşum…
Ne ki bu sensizlik
Ayaz vurmuş dalların hüznü
Düşer yaprakları gönlümün
Nefreti benliğimde gizli
Rüzgarların alacalı sessizliği
Namert sokaklarda yalnızlık
Yüreğin değsin yüreğime...
Gözlerin düşsede olur düşmese de göğsüme
İçimde kopmuş fırtınaların
Belli belirsiz bir yaprağı güzün...
Savrulur senden yine sana,
Yanıbaşımda ama dağlar ardında aslında...
Affedersiniz küçük hanım…
Çocukluğuma ait masalların
Hangisindeydi kahramanlığınız?
Pamuk prenses desem
Evet, evet onun kadar güzelsiniz
Ama sindirella’ya da benziyor sanki gülüşleriniz
Bilmek bir yerlerden esip gelen sevginin sesini
Uyanır uyanmaz koşmadan kahvaltıya
Doya doya çıkarmak sabah güneşiyle yatak keyfini
Ardından açıp da bahçeye çıkan kapının kilidini
Doyasıya tüketmek yağmur kokan havanın nefesini
Sonra kayıplarını unutup da çıkarabilmek yeni günün kıymetini
Güneşin doğduğu yerdeyim
Gözlerime kelepçelerle hapsettiğim
Giderken, terk ederken kimseye söyleme
Ardından usul usul batayım
Büyük bir depremleyim
Beni anacaksan gün gelip
Dost muhabbetlerinde meze olacaksam eğer
Bir bardak rakıya katık edeceğin olup da
Rüzgara karıştıracaksan iklimimi
Koy ver gitsin beni denizlere
Ağzında daha fazla kirlenmesin fikrim
Kuruluydu düzenler bir nehir yatağında
Suyun serile serpile akışı misali
Ve yazılıydı tüm masallar
Oysaki uyuya kaldık sevgi mısralarında…
Ferhat dağları delerken yok oldu çocukluğumuz
Şirin beklerken Ferhat’ı…
Yetti benim sahte dünyaya yalanlarım
Peki ya nerede saklandı doğrularım
Sevgi, aşk, hayat ve mutluluk en büyük yalanım
Kabul ediyorum ben bir yalancıyım…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!