Ah benim bitmek bilmeyen sevdam
Cebimde tanıdığım bir yabancının,
Yırtık ve buruşuk resmi var
Her baktığımda hiç bozulmuyor bu endam
Ne denli ne de senli bu bahtsızlık
İnan kimse için,
Yapraktan, yağmurdan vazgeçmedim
Güz oldum işte kışı hesaba katmayarak
Ben bir tohum buldum yerden
Büyüttüm ve karşılıksız besledim
Çiçeğini açmasını beklerken
Meğerse bir incir filiziymiş
Yaprak kuruyunca birgün daldan
İster bahar ol ister yaz
Bir kere varsa kaderde
Düşmesini engelleyemezsin toprağa
Sonra gözümdeki yaşlar yağmur,
İçimdeki ateş orman yangını oldu
Bir bakışı kurutur yaşları,
Bir gülüşü yeter yangını söndürmeye
Kayıt Tarihi : 7.8.2025 01:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!