En Uzun Gece Şiiri - Ali Pakyardım

Bu gece yılın en uzun gecesi.
Zamanın durduğu, saatlerin anlamını yitirdiği bir eşikteyiz sanki. Dışarıda sessizlik var ama insanın içinde düşünceler uyanık. Bu gece kalp, gündüz sakladıklarını önüne koyuyor. Ne kaçabiliyorsun ne de görmezden gelebiliyorsun. Sadece hissediyorsun.

Evet bu gece yılın en uzun gecesi.
Beklemek ağır gelmiyor; aksine olması gerektiği gibi. Sabır bir yük değil, bir olgunluk hâli. Karanlık korkutmuyor çünkü biliyorsun ki bu uzunluk boşuna değil. Bazı duygular, ancak bu kadar uzayan gecelerde kendini tamamlayabiliyor.
İnsan bazı anları tekrar tekrar düşünüyor. Bir bakışı, bir gülümsemeyi, bir cümlenin bıraktığı izi… Gürültüsüz ama derin. Varlığı huzur veren, yokluğu sessizce fark edilen biri düşünceye yerleşiyor. Yakınlık bazen mesafeyle ölçülmüyor.

Evet bu gece yılın en uzun gecesi.
Kelimeler azalıyor, hisler çoğalıyor. Açıklamak istemiyorsun; çünkü bazı şeyler anlatıldığında değil, hissedildiğinde anlamlı. Aceleye gerek yok. Bu gece, her şeyin kendi zamanında olmasına izin veren bir gece.

Ve evet bu gece yılın en uzun gecesi.
Ve insan şunu fark ediyor… Bazı geceler uzun olduğu için değil, birine yakıştığı için kıymetli. Bu kadar derin, bu kadar sakin, bu kadar gerçek geceler takvimle sınırlı olmamalı da zaten. Adı uzunlukla anılan bu gece, aslında doğru bir kalpteyse her gün yaşanmalı. Çünkü bazı insanlar için, en uzun gece bile yetmez; insan o hissi her güne yaymak ister.

21.12.2025