Neyi sevsem. Güneş kuruttu döküldü yaprakları,
Benden nasılda kolayca vazgeçtiler, başlarını çevirip bakmadılar arkalarına,
Yollarına devam ettiler,
Ben sevdikçe yandı kül oldu yüreğimde ne varsa, kapısı kilitli, penceresi yok, ışıksız yüreğim.
Ölüm kadar soğuk oldu geceler,
Oysa aşkı böyle anlatmamışlardı, bakışları başka olur derlerdi aşıkların.
Bilmiyorum ki nasıl sevmeli insan, nasıl inanmalı aşka,
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
'Neyi sevsem. Güneş kuruttu döküldü yaprakları,' maalesef böyle oluyor,üzerine titrediğimiz ne varsa bir bir yok oluyor...yüreğinize sağlık Sn:Doğan kaleminiz daim olsun.
Anlamı,anlatımı etkileyici harika bir çalışma,
sizi ve değerli kaleminizi
can-ı gönülden kutluyorum,saygılar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta