Neyi sevsem. Güneş kuruttu döküldü yaprakları,
Benden nasılda kolayca vazgeçtiler, başlarını çevirip bakmadılar arkalarına,
Yollarına devam ettiler,
Ben sevdikçe yandı kül oldu yüreğimde ne varsa, kapısı kilitli, penceresi yok, ışıksız yüreğim.
Ölüm kadar soğuk oldu geceler,
Oysa aşkı böyle anlatmamışlardı, bakışları başka olur derlerdi aşıkların.
Bilmiyorum ki nasıl sevmeli insan, nasıl inanmalı aşka,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
