En Güvercin Yerimizden Vurulduk

EN GÜVERCİN YERİMİZDEN VURULDUK

Gülleri çatlatırdı gülüşümüz
Tırpan yemiş çayır gibi derildik
Çiğdem gibi göz kırpardı düşümüz
Dolu vurmuş ekin gibi serildik

Hak dedim yolumu kesti harami
Mazlumun ahrete kalır meramı
Söyletmeyin deşmen nolur yaramı
Aşkı sevda çekek çeke durulduk

Acımasız vefasız bir zamanda
Zalimlerin elindedir kumanda
Adımıza idam yazar fermanda
Hapislere gire çıka yorulduk

Yarı yolda koyar yoldaş dediğin
Mühre keklik olmuş kardeş dediğin
İhanette yâre sırdaş dediğin
Öz dölümüz ele verdi kırıldık

Cahillik aymazlık zifirden koyu
Hunharlık hainlik olmuş diz boyu
Sırtımızdan vurur zorbanın soyu
Öldük öldük yine yine dirildik

Yaşamın yüzünde çiçek açardı
Düşümüzde güvercinler uçardı
Hasretlik hasımlık gelir geçerdi
Elimizden obamızdan sürüldük

Şeytanın şerrine direnir sevda
Hayduda hırsıza diz çökmez dünya
İhtiraslar hırslar başıma bela
Maral olduk aslanlara verildik

Biz mi ayırdık Mecnun’unu Leyla’nın
Biz miyiz sebebi onca belanın
Biz mi vurduk yavrusunu ceylanın
Vurgun yedik düşümüzden vurulduk
En güvercin yerimizden vurulduk

Mahmut NAZİK 30. 07. 2010 Mersin