Hep en derinden, en derine yolcu ederim ben mürekkeblerimi.
Ehl-i dertten geçemesede bir yanım,
Hep en koyularda hapsederim ben içime batan hicranlarımı.
Neyden ola ver yansınken dünlerim,
Irak yerlere boşaltırım hatıralarımı doldumu gözlerim.
Bendleri kırmak isteyip haykır dedimi tozlu hikayelerim,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
