Biraz sohbetini özledim, ah bir tatlı söz,
Biraz gözlerini özledim, derinlerde bir köz.
Biraz sesini özledim, yandı kalbimdeki iz,
En çok da seni özledim, bir düş, bir sonsuz deniz.
Hasretle yanar yüreğim, seninle dolu her an,
Seninle sarar ruhumu, geceler ve her zaman.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta