Koşturup dururken
saniyelerle dakikalarla saatlerle
günle güneşle renklerle
konuşurken insanlarla
çalışırken gülerken
yemek yerken su içerken
hep aklımın bir köşesindesin
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?