Beni anlamak
bir kuşun gökyüzünü özlemesi kadar doğal,
bir işçinin paydos saatini beklemesi kadar haklı.
Beni anlamak
bir çocuğun annesini çağırması gibi sade.
Ben çünkü
kırılmış aynalara,
yozlaşmış kalplere değil,
gözlerine bakarak konuşuyorum insanlarla.
Haykırarak,
bir meydanda,
binlerce insanın ortasında,
ve
en
çok
da
----yalnızken----
Kayıt Tarihi : 22.8.2025 17:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir yolcu, kalabalık bir meydanda binlerce insan arasında durur. Herkes kendi işine, kendi telaşına dalmışken, yolcu haykırır; ama sesi yalnızca kendi kulaklarında yankılanır. Yalnızken, gözleriyle konuşur, kırılmış aynalara, yozlaşmış kalplere değil, doğrudan insanlara dokunur. İçinde bir kuşun gökyüzünü özlemesi kadar doğal bir arzuyu taşır: anlaşılmak. Bir işçinin paydos saatini beklemesi kadar haklıdır bu isteği. Yolcu anlar ki, gerçek iletişim yalnızken, en çıplak ve en saf haliyle gerçekleşir. İşte bu şiir, yalnızlığın içinde haykırmanın ve göz göze gelmenin öyküsüdür.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!