Neye güvenir hayatta insan
En çok neye kime güvenir
Eşine, işine, dostuna, arkadaşına
Kime güvendiysem bu yalan dünyada
Sırtımdan vurdular en olmaz anda
Çöktüm acılar içinde de şaşırmadım
Bir soluk bir nefes içindi
Yıkılmadım, devrilmedim
Aman dilemedim hiç
Ne, niçin, neden demedim
Yenecek bir lokma ekmek
İçilecek daha bir tas suyum varmış
Her darbede yeniden dikildim
Ardıma bakmadan yaşamaya devam
Merhamete devam
En çok kaybettiğimde kazandım
Kahpeliklerden kurtuldum
İki yüzlülükten kurtuldum
Vefasızlıktan kurtuldum
Ne varsa bıraktım ardımda
Issızlığıma ulaştığımda her cehtte
Ahirimi kazandım ben
00.25-22.09.2025
Dam
Kayıt Tarihi : 28.9.2025 00:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!