Sessiz bir çığlık yankılanıyor içimde,
her nefesimde biraz daha kayboluyorum.
Gözlerin ki bir labirent,
çıkışı olmayan.
Şimdi o labirentte yalnızlığın gölgeleri dolaşıyor.
Adını fısıldıyorum rüzgara,
her fısıltıda, biraz daha acıyor,
biraz daha özlüyorum.
Sen ki benim en derin yaramsın,
en büyük hasretim.
Kayıt Tarihi : 28.3.2025 22:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!