Emsâlin Senin Şiiri - Mehmet Fatin Baki

Benzemezsin kimseye sen, yoktur emsâlin senin
Titretir ma’sum dudaklar kehrubâ lâl’in senin.

Saç siyah, zülfün siyah, çeşmin siyah rû’yün temiz
Bir buçuk dünyâ değer vechindeki hâl’in senin.

Bir bakış binbir gülüştür, muttasıl gönderdiğin
Hiç tükenmez haznedir, hezl-i emvâlin senin.

Eyledin her gün yemin sevdâya vâfî kalmayı
Amma tağyîr olmamıştır. Dostu ihmâlin senin.

Kimse bilmez çektiğim gurbette hüsrân cevrini
Izdırabtan kurtarır vuslat diyen kâl’in senin.

Kehrubâ = elektrikli
Lâl = dudak
Rû = yüz, çehre
Hâl = yüzdeki ben
Hezl-i emvâl = bol bol hediye veren
Muttasıl = aralıksız
Vâfî = sadık, vefakâr
Tağyîr = değişme
Hüsran = mahrumiyet acısı
Cevr = eziyet, sıkıntı
Kâl = söz

Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
/. / / /. / / /. / / /. /