Emri Sul Şiirleri - Şair Emri Sul

Sen sev;
Sen Mütemadiyen sev,
Sen sorgusuz sualsiz sev,
Sen fahrî sev,
Sen külfetsiz sev,
Sen kusurlu sev,

Prangalar eskittim;
Vurgun yüreğimde,
Kalbimin ta ücra köşesinde.
Bir kodeste;
Kardelenler çürüttüm,
Güller büyüttüm,

Sadece sen.. mütemadi bir yalnızlık...

Bir süre engin denizin hışıltısı sana huzurun özünü verecek, açtığın yeni sayfa yine karalanacak, çünkü her yeni bir sayfa karakalemin tadını alacak.

Gittiğin yerin ne önemi var, oraya nasıl ve kimle gittiğindir..

Esaretin sonu,
Kaderimin sonu,
Gecenin kollarında,
Ufukta sen,
Rüzgarın kucağında,
Umutlar yüreğimde,

Hani diyorum gitsek,
Diyorum da demesine,
Gitsek de,
Gittiğimizi belli etmesek.

Hani diyorum sevsek

Hayıflanıyorum yokluğuna
Bir muamma düşüyor içime
Olmadık sevgiye dayanıyorum
Olmadık yerlere uçuyorum
Varıyorum, ama meçhul
Ama dünyevi

Al yanına entarini;
Yolculuk var.
Sönmez ışıklar,
Doğmaz güneş,
Aşka yolculuk var.

Kanunu yok bu aşkın,
Kardelenin bir suçu yok,
Sabahların anlamı yok,
Hapsolduk semaya,
Ne arayan var ne soran;
Bu mahfuz yerde.

Bir uzak var
Üzerinde duruyorum
O beni duymuyor
Ben onu görmüyorum

Gidiyorum…

İki aşk var,
Biri can biri canan,
Can ne eylese;
Canan onu söyler,
Can canından olmadıkça;
Canandan olmak ister,