derin olan birşey var
hayatımda
içinde boğulup çıkamadığım
kimselere anlatamadığım
saklı olan bir yanı var
Baktığım heryerdeydin kokladığım her çiçekte
Hep seni söyleyip durdum susarken bile
Ne zaman seni düşünsem
Çok eski bir serçe
Gelip duruyor kalbimin kıyısına
Hangi kelimeyle anlatılabilir
Renklere sıgmayan bir güneşin
Issız çölleri sarartan şiiri
Acı ki dokunandır
En çok türküsüdür sessiz çıglıkların
Ağır ve yorgun bakışlarla dolu
Issız bir yalnızlık dört bir yanda
Yıldızlar o kadar yakın,
Ve, sessizlik sadece, diye sesleniyor
Rüzgarın uğultusuda
Unuttu sanma unutmadım
Ardında tutuşan gözyaşlarım
Şerh düşerken hüznün sayfalarına
Rediflerimi beyaz bir zambağa bıraktım
Bilmediğim bir dağda bilmediğim bir çiçeğin
Baharı çağıran sesinle bir çağırsan
Gel desen portakal çiçeklleri ardından
Gelirim, ardımdan dağlar gelir
Ah o gözlerini gözlerimden kaçırmasan
Ki gözlerin sonbahar akşamlarından bir parçadır
Dökülen yaprakların rengi gözlerinde saklanır
Karanlığı gece olunca bildim
Dokununca titriyor ya rüzgar
İncecik tül perdeler gibi
İncindim
Yaşadım
Yittin mi hiç
El sallıyorsun uzaktan
Bir güldün ışıklar içinde kaldım
İyi biliyorsun konuşmayı
Susmayıda
Sormadım hiç
Niye ağladığını
Nemli gözlerinden süzülen bir damla yaş
Herşeyi anlattı
Gece biter yine sabah olur.
Gün yorgunu umutsuz akşamlarda
İçimde ağlamaklı yükselen aşkın sedasıyla
Yalnızlığı soluyan gecenin tenhasında
Yani fısıldaşan yıldızların altında
Yitirilmiş vakitlerin korkusu bakışlarımda
Geliyorum adım adım yollarına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!