Umut kokan kalpler taşır gece aydınlığa,
Silinir gizlenememiş incinmişlikler,
Tek saklı acı kalır gün doğumuna,
Aşk gibi gizli yaşanır aşkın acısı da.
Güneşle bir açar aşkın penceresi.
Aynaları kıskanırım,sana sen gibi baktıkları için,
Gözlerinin parıltısını anlatamam,
Anlatılmaz hiç bakışlarına hapsolmuşluğum,
Anlatılmaz gözlerinde kaybolmuşluğum.
Şiire sığmaz ki gözlerin, kafiyesi olsun,
Kırık aynalarda saklı duygularım, büsbütün,
Acıları gizlenmiş ve ardı ardına suskun,
Gün sayıyor bir umuda daha.
Sana dair bir beklenti, sana ait bir kalpte,
Ama beklenen umut hep sokak aralarında,
Şehir yağmuruyla sarıyor yüreklerimizi bugünlerde,
Böyle gizlemeye çalışıyor kederimizi.
Korkak saatler size yabancı,
Bizde zaman dert,
Bizde zaman dert arkadaşı.
Kuşkuyla topluyor geceden şehrin anılarını.
Eksilttim yüreğimi,
Senin olmadığın her yanımı yıktım,
Avuçlarım kanayana kadar dua ettim.
Pusularım toz duman içinde,
Toz duman içinde yüreğim.
Kaçtım, gecenin durulmak bilmeyen gizine saklandım,
Tüm nefeslerin tenhasını çektim içime,
Tüm vazgeçişlere tenhayım.
Esir aldım geceyi, sevdaya esir oldum,
Tüm yok oluşlara hayranım.
Bir yenilgi çaldım zamandan, kısık tüm saatler.
Ve şiir bitkisel hayatta:
Kelimelerim titrek, beynimde trafik kaygısı,
Ağır ağır tırmandığım tüm kuyular
İçine çekiyor beni.
Bir mezar derinliğindeki uykularım,
Yazacak durumda değilim
Yazmak istemiyorum belki de
İlk defa.
Madem yok oluyor arazım
Madem yeterince anlaşıldım
Susarım ben de.
Ne çok acı birikmiş geceye,
Ne çok birikmişiz.
Korkuların heybetli gövdesine saklanmışız.
Ötede mavi deniz toparlanmış
Yıldızlar son deminde.
Kalıplaşmış acılara farklı tepkimiz
Güneş nerede doğuyor bilmiyorum.
Nerede başlıyor zaman
Bu uçurumun sonu nerede?
Her ikindi gölgemden uzaklaşıyorum
Sonra an oluyor zamansız bitiyorum
Belki tutarsız bölüyorum zamanı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!