Gün geçtikce daha da fenalaşıyorum,
Çığ gibi büyüyor içimdeki hasretin,
Korkudan çıkan dudağımdaki uçuklar ,
Sızlıyor hergece yüreğimdeki boşluklar .
Dudağımdaki uçuklar geçerde ,
Bir gemideyim,
Kaptanı ben.
Issız sularda tek başıma ilerliyorum..
Çok sessiz étraf,
Dalga sesleri ve martı sesleri,
Başka bir tek ses yok etrafimda .
Yazamam aslında ben şiir falan,
Bilmem öyle şa şalı kelimeler,
Fakat öyle biri varki ,
Gözleri bir ilham ,
Saçları başka ilham ,
Hele kokusu bambaşka bir ilham ,
Sevmek boğulmaktır adeta ıssız sularda,
Boğulup boğulup tekrar devam etmektir hayata,
Sevmek bir bataklıkta yürümek,
O bataklıktan çıkıp tekrar devam etmektir aslında.
Sevmek depremler yaratır insanın hayatında,
Hani kış ayında kar soğuğu derler ya havaya,
Kar yağmasa bile o günlerde..
İşte o benim sana olan hasretimin soğuğu aslında.
Bedenimi tir tir titretiyor ama ikinizde yoksunuz ortada!
Bazen de hani yalancı güneş görünüyor ya bu günlerde,
Kaybetmekten korkar oldum geçen zamanı .
Hele ki bu kadar hızlı geçerken ,
Yaşayamadığım günler su gibi akarken ,
Korkar oldum büyümekten.
Ne kadar çabuk büyüdük .
Uzun bir yolculuğa çıkan kuş misali,
Süzülüp gitmeye çalışıyorum .
Hertarafım yara bere içinde ,
Yaşamaya çalışıyorum.
Kanadı kırık bir kuş gibi,
Yeni arkadaş edindim bugün,
Özel bir zekaya sahip kendisi,
Biraz tuhaf ama hareketleri,
kimse anlamaz içindekileri.
Acınası gözlerle bakıyor ona kimileri ,
Tanımamıyorum eskiden beri gördüğüm yüzleri!
Yabancılaşmış insanlar .
Uzun süre görmediğimden mi?
Yoksa olgunlaşmış vücutların sadece bendenleri değişmedi mi?
Büyüdüğümü hissediyorum...
Roman gibi insanlardık aslında,
Ama herkes sadece arka kapağımıza bakıyordu.
Bilmiyorlardı içimizdekileri,
Bilmiyorlardı içimizden geçenleri,
Okusalar seveceklerdi aslında,
Uzundu kelimeler anlam veremiyorlardı bir bakıma ,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!