Emine Öztürk Şiirleri - Şair Emine Öztürk

Yalnızlığım seni giyinmek istiyor üşüyen yanlarına.
bir ikindi vakti sensizlik kuşanıyor yüreğim...
Sensizlik bir derviş yürüyüşüdür yaralı gönlüme...
sessiz usul usul yürürsün ruhumun derinliklerine...
Yalnızlik düğümleniyor kırk bohça içinde
Ve biniyor omuzlarıma...

Ne zaman elime bir kalem alsam seni yazıyor ellerim
Sana yazıyor kalemim...
Hep sana diyorum,hep seni diyorum,
Hep bize diyorum...
Sen sen sen! ! !
Her yerde,her seyde biraz degil hep sen...

Yüzünden dört mevsim gecerdi bakmaya doyamazdım
Her halin her durusun,bakışın başka güzeldi..
İçimi ısıtan kış güneşimdi,yüreğim acemi bir kuş gibi çırpınırdı,
Gözlerin gözlerimle buluşunca..
Her halin çekerdi beni kendine.
İnceden inceye müptelesı olurdum o zayıf,çelimsiz bedende sakladıgın kocaman yüreğin...

Yüreğimin menzili,düşüncelerimin düştügü dipsiz kuyu,
düşlerimin kahramanı,sebepsiz gülüşlerimin degahı,
Ruhumda ki tufanı dindiren eşsiz liman..
Sana taşıyor,sana akıyor,sana çıkıyor her yol..
Menzilim belli,rotam belli Sana çıkıyor sana varıyor tüm çıkmazlar..
Ve sonra bir kördüğüm olup kalıyorsun düşlerimde çözemediğim..

Ziyanı var sesinle sevişmeden uyuduğum gecenin
Ziyanı var kollarında huzuru bulmadan,
Yitip giden zamanın..
Ziyanı yok degil,var işte
Sensiz usul usul ilerleyen saatlerin...
Ziyanı var sana alışmaktan korkan duygularımın..

Issız sokakları adımlıyorum
korkusuz,kaygısız...
Yağmur yagıyor aldırmıyorum,
Aldırmıyorum üstüme düşen her damlanın
Bana seni hatırlatmasına...
Yüzüme bir kırbaç gibi iniyor her damlada özlemin...

Her gece el ayak cekilince
Bütün sesler sessizleşince,
Senlerimi alırım aklımın düş perdesine..
Gece uzun...
Gece bizim...
Sen,ben ve Düş(lerim) ..

Öyle bir boşluk ki bu ne ucu var ne sonu,
Ne tutunacagım bir dal nede önümü görücek sağlam iki göz..
Hangi yöne gidicegimi bilmiyorum
Sendelemeden yürüyebilecekmiyim
Yada biryerlerde tökezleyip düşücekmiyim
Kaybolmadan bu boşlukta var olmayı sürdürebilecekmiyim...

Gittin..
Dualarım kanatlanıp geri getiremedi
Özlediğim seni bana...
Özlem yakıyor dimağımı anne!
Dualar ettim gelirsin diye
Seneler menzil menzil hasrete aktı

İçimde öyle çok Birikilmişlik var ki,
Hepside sana dair..
Keşkelerim var yanımda olsaydı dediğim..
Biriktin biriktin sığmadın içime,
Koca bir volkan oldun patlamaya hazır...
Ve bir dağ oldun büyüdün ulaşılması imkansız...