içinden geçtim o şehrin
bir ömür içinden
kırılmış kalemlerin ortasında
can vermişti çiçekler
sulayarak geçtim
bir ömür sulayarak
sokaksın kirpiğinde masallar taşıyan
hala kaldırımlarında çocuk gözleri
ipe serer gibi yumuşak
sakız gibi bembeyaz
camlara astığın 'anneee' sesleri
Sen susunca
Kalbime bir şey oluyor
Pır pır ediyor kuş gönlüm
Susmalardan bir salıncak yapıyorum
Düşüyorum hızından, elimde değil
Kırılıyor iki dizenin ortası
Sessizliği(ni)n içinden geçiyorum
bir durakta rastlıyorum
kırık bankın üzerine
kuşlar yuva yapmış
anla ki ne zamandır kimse uğramamış
az ötede yaşlı bir kedi
-I-
şiir ağlıyor dizenin bir yerinde
utancından bulamıyor düştüğü yeri
insan kılıklı gölgeler gölge kılıklı insanlar
virane bir şatonun dünya kapısından fırlayarak
kalbimde bir yerde,
gözlerini kapatmış
göğe bakan bir sızı var.
kirpiklerinin ucunda başka bir
sızıyı taşıyor.
su gördü
kırmızı bir masaldan
akarken gençliğimi
sakladı içine
devrimsiz isyanları
darmadağın saçlarım
uygarlığını kaybeden
yürür sürüngen olmaya
geçtiği yerlerde pıhtılaşmaz kan
iki ayağındaki ayıplı halka
içerden çürütür kemiği
ruh yalnız üşür
utancı bildim gözlerimden
bakarken Gazze’de bir çocuk
insanlığa küstüm yüreğimden
gözünün yaşından görmezken çocuk
kırmızıya küstüğünü toprağın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!