Üşüyorum!
İnsanın yüreği üşür mü,
Buz kestim...
O kadar çok keşkem var ki,
Acıyı hissetmiyorum...
Dert ortağım kalemim birde defterim vardı,
Biliyor musun sevgili,
Sana seslenişimin son sayfasındayım,
Yazmalarıma yapraklar yetmedi,
Yürek dayanır mı el insaf.
Kanadı kırık serçe misali ,gitmeler düşüyor yorgun gecelerden...
Gökyüzüne küsmüşlüğüm doğru...
Maviler soluk yeşiller kuru...
Sevdanın demi bozuldu ,tutarsız davranışlarda...
Sevgili dinlenecektik ya,bu bitmişlik niye...
Turan ordusuna selam salın
Zindanlarda çığlıklar kulakları sağır ediyor
Turan ordusuna haber salın
Mazlumların üzerine güneş doğmuyor
Şanlı bayrağı alın gelin
Kimler kırdı dallarını sus deme unut...
İçindeki küsmüş kız çocuğuna sesleniyorum...
Ben geldim benn sil göz yaşlarını, gülüşler dökeceğim yüreğimden yüreğine...
Unut yalan olmuş her an'ı...
Sana sevda taşından yol yapacağım..
Tüm İnanmışlığımla ben buradayım...
Ey yar
Nereye kaçabilir ki bu
beden...
Yüregim sende tutsak
Boşuna rest çekişlerim
Bumerank gibi atsan, yine
Aynaya bakmadan kendimi gördüğüm
Ayla güneş misâli tutulduk
Artık eriyen zamanın önemi var mı
Etraf kararsada, yüreklerde gün doğuyor.
Bizimkisi bir yol
hikayesiydi;Güzellikler içinde
tuzaklar saklıydı öyle bir zaman
girdabındayım ki can yakmak için
canlarım yarışıyor:
Bir şarkı çalar ben dalar giderim yine,
Ne çok beklemişim seni adam,
Gecelerin en derininde hayallerimi bir bir yıldızlara asarım,
Başını kaldır bak aynı gökyüzünün misafiriyiz.
Bu kadar yaralayacaktın,
Baharı yaşamamış yürekten sesleniyorum sana,
Ömür heba oldu da beklenen yok ufukta, Dünüm gitti bugünüm ziyan,
Söylesene be usta yarın için umut var mı...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!