Emin Vural Şiirleri - Şair Emin Vural

İsrafların en büyüğü sanırsam
Senin yaşadığın dünyada
Sensiz yaşamak
Aldığım her nefes günahmış gibi geliyor
Almasam daha büyük günah

Gidiyorsun,benim olmadığım yerlere,
Uzaklara,benden çok uzaklara,
Bırakıyorsun sevgini kalbime,
Mecbur kalıyorum cansız fotoğraflara.

Gittiğin yer uzak olsa neye yarar,

Görüşürüz sevdiğimin memleketi
Özleme beni hemen geleceğim
Yarimi benden ayıralı iki hafta oldu
Artık duramam burada elvada memleketim

Yarim uzaklarda, ben gibi gurbetde

Kaybetme umudunu ey yolcu
Güzel günler gelecektir elbet
Aklındaki çelişkileri yok et
Yolun sonunda saracak bir huşu

Unutma cabalamanın sonucunu

İnsanının çoğu gurbetçi,
Köyde yaşayanları ise emekli,
Meşhurdur Türkiye'de leblebisi,
Bizim memleketimiz KIZILCA.

Yapılır Rahvan At yarışları,

Memleketin değeri gurbet çekilmeden bilinmez
Hadi deyince Kızılcama gidilmez
Gurbetçiler işlerini bitirmeden gelemez
Herkesin gözünde tütersin KIZILCAM

Memleketinin değerini ırağa gidince anlarsın

Koridorlarda kesilmeyen insan sesi

Çırpınarak ilerliyor özgürlük mücadelesi

Durmak istemiyor,geliyor insanın gidesi

Arefe gününden başlar bayram,
Bu dünyadan göçenler ziyaret edilir,
Ertesi gün camilerde imam,
Tekbirlerle hutbeye çıkarılır.

Namazdan sonra selamlaşılır,

Kaybolan gecelerimi çalan kim?
Bulun getirin bana
Güneş bu kadar büyükken
Neden göremiyorum söylesenize bana
Ufacık dünyada tatmadığım keder kaldı mı ki
Varsa onları da getirin

Sevgi bu kadar zor bulunurken
Niye sonbahar gibi noktayı koyup gittin.
Ben sana bu kadar aşıkken
Sen beni bırakıp kimleri seçtin?

Oysa hayatımı sana adamıştım