Ağaçlar ne zaman açmaya başlayacak,çiçek
Ne zaman sona erecek rüzgarın sertliği?
Güneş barışacak mı bu kirli doğayla?
Olumsuzluklar bırakacak mı yerini olumlulara?
Hasret bitecek mi sonbahar akşamında?
Ne zaman dallar meyveye duracak,
Bu hafta arşive yeni fotoğrafIn eklendi
Yine hüzünlü hafta geçirdim baka baka
Hayatım sanki sadece trajedi
Çıkmıyorsun aklımdan her saniye,her dakika
Güzel bir tebessüm bırakmışsın fotoğrafa
Gözümdeki yaşlar birleşip ırmak olsa
Akıntısına kapılıp yanına gelmek isterim
Dillerimdeki sözler dünyayı yakıp,kavursa
Seni seven o erkek yine benim
Biriktirdiğim umutlar köprü olsa
Ne kadar da kötüydü on üçüncü hafta
Yürekler dağlandı Aladağ'da
Hepsi suçsuz günahsız bir softa
Ah yine mi keder bu haftada
Kendime bir kolye aldım,
Rüzgar kulağıma fısıldıyor pencereden
Kapımın damağı bozulmuş,üzüntüden
Acaba kimlerin derdine ortak oldu
Yalnız ve sinirli geçmiş gecelerden
Yokluğunda rüzgar sırtlıyor yalnızlığımı
Güneş kalplere doğmak için çabalıyor,
Bu karlı,rüzgarlı ve soğuk havada
Memleketin gelinlik gibi serilmiş doğaya
Sen gibi,beni bekliyor on yedinci haftada
Yılın ilk karı düştü memleketine
Bir dilek ağacı sanki hayatım
Her hafta şiirler bağlıyorum dallarına
Su veriyorum sessizce damarlarına
Duymasınlar,okumasınlar şiirleri diye
Korkum,okunmasından değil
Okunup,düşünmeden geçilmesinden
Fotoğrafını görsem bir yerde
Sigaraya alışan bir insan gibi
Tiryakin olmuşum meleğim
Bırakamıyorum,unutamıyorum seni.
Gözlerin gözlerime bakınca
Doğuracak bir kadın gibi terler
Kalbim ne kadar çok acıyor
İlkbahar yağmurunun altında
Gökyüzünden düşen damlalar
Niye senin kokunu getiriyor.
Gökyüzü o kadar büyük ki
Sana olan aşkımı anlamama
Ben seni sevdiğimi anlatırım hep
yıpranmış kağıtlara,
solmuş papatyalara,
avucumu açıp mevlaya
anlatırım seni.
Bir sana söyleyemem yüzüne bakıp
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!