Sen,
Aklıma düştüğünden beri,
Uykularım alacaklı.
Hep,
Yarın geceye erteli.
Saat; gece bir buçuk.
Aklım yerinden uçuk.
Yaşı benden çok küçük.
Uyanıkım.
UYYY! YANIKIM.
Güneş de çıkmış
Ne olurdu? Biraz daha yatsaydım.
Ama kalkmam lazım,
Daha çay demlenecek...
Bu sabah güneş daha parlak.
Serçe daha şen bülbül daha şakrak.
Geliyorum kaç demez
İhmale hiç gelmez
Büyük küçük dinlemez
Öldürür hepimizi
Depreme sağlam yapı
Çarşaftan bozma perde insin
Soğuk,sisli geceye
Çıkın ey yalnızlığımın çocukları
Meydan sizin.
1 Aralık 1986 Karabük-Karaşar
Kimi hain kimi sahte
Kalmadı ki vefa ahde
Hemen şimdi,şu saatte
Yoruldum dosta gidelim
Tek muhabbet malın mülkün
Yemeğime tuzum sensin.
Rakıma buzum sensin.
Muhtaçsam lüzum sensin.
Elli yedi yıl yaşadım.
Otuzum sensin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!