Memur emeklisiydi kadir emmi. Etliye sütlüye karışmadan yıllarca çalışmış, Ne karakol Ne jandarma hiç birine karışmamıştı.
Çok dürüsttü kadir emmi. Başına iş almaktan, devlet işinden ve evraktan çok korkardı.
Orman köylüsüydü kendisi, köyde geçiyordu günleri, her şey çok güzel gidiyordu.
Bir gün bir iş yaptı kadir emmi, iş ki ne iş!
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta