Emekli Şiiri - Orhan Gülaçar

Emekli dediğin yorgun Vatandaştır !..
Doğmanı sağlayan doktordur, ebe hemşiredir ,
Nüfus kütüğüne seni kaydeden memurdur ,
Eğitimini veren Öğretmenindir ,
Oturduğun evin projesini çizen Mimardir ,
Yapımına alın teri döken , tesisatçı, elektrikçi, boyacıdır
Evinin anahtarını emanet ettiğin
Mahalle bakkalın’dır ,
Sabahın köründe servislerle fabrikalara giden Baban Annen Komşundur .
Can güvenliğini sağlayan Polisin ,hukuki bir derdin olduğunda seni savunan Avukatın ,
Devleti temsil eden Savcın , Hakimin , Mahallende Muhtarın , ilçende Kaymakamın ,
Şehrin de Valin Sabahın köründe sen uyurken endüstride sanayide sosyal iş kollarında ömrümü tüketen ödediği vergilerle sana Yollar Köprüler , okuman için okullar üniversiteler açılmasını sağlayan ,canını dişine takan ,
Gençliğini , Ailesi ve Ülkesi için tüketen senden önceki Nesildir.
Şuraya gelmesinler bu otobüse binmesinler derken iki kere düşünmek gerekiyor !
Ev sahibi mülk sahibi, hani bunun ilk sahibi" demiş Atalarımız
Emeklilere sürünsünler beter olsunlar gebersinler diyenlerin acırım Annelerinin Babalarının haline...