Emek Anıl Aşılı Şiirleri - Şair Emek Anı ...

1.
öyle derin gözlerle baktın ki bana
gözlerim ölüleri maviye boyadı
güneşli bir ülkeydi sanki
ürktüm soğudu bakışın bir anda
ayrılık şaraplarını saçıyor gibiydi

Bakışın serin şimdi
Güneşler doğmadı daha
Köylü kentli oğlanlar
Giriş yapmadı eski çağa
Dalgalar boyumuz aşar
Yüzme bilmezsek

Talansız bir bahçenin
Kapı aralayıcısıyım.
Yıpranmamış koltukları var,
Şadırvanın tam kenarında.

Gün, ıslak bir gecenin iç çamaşırları...

Jean-Paul Sartre'a

meydan meydan dağıtıyorum gökyüzünü
ve en büyük gökyüzünü kendime seçiyorum
yaşamaya başlıyorum kendi gök kubbem içinde

Denizi beklemek
Yüzmek delice, üşümek
Kurulanmak, acıkmak
Yemek yemek
Sahili gezmek, yüzük bulmak
Cebe atmak

depremler artığı bir kentin

ölü mavnalarıydı bizi bulan

bu silinmiş yerde

Ebcedi yanlış hesapladım,
Yine geldi öküz yılı.
Papirüsüm yırtıldı,
Hayfa!
Fortnite’a düşmanım artık,
Her geçen gün ban yiyorum.

ben de gördüm o
gözleri döndüren arzuyu

kılıcın kınından çıkması gibi

kurşunun tetikten

Gündüzün sesi!
Ay batarken ölgün umutlarıyla
Başlar martıların,
Kafa karıştırıcı telaşı.
Zehirli bir umut saçar
Güneş,

Ha@aaa

parçalanmışım yerde duruyorum

haaamuuuş