Emanete hiyanet Şiiri - Me Saki

Bir söz verirsen eğer
arkadaşına dostuna
sözüne bağlı olmalısın.
Ağırlığı yokmuş gibi ..
Dilde hafif söylenebilir belki,
Oysa kıymetlidir, ağzından çıkan söz
Söz,gururlu insanın mamusudur.
Tutulmasa kişiliğin sarsılır temelden

Emanet yalnızca eşyamıdır.?
Bıraktığın bir kalptir bazen,
Ya da bir sır...
Onunla dostunun kapısı açılır,
Ama tutmazsan sözünü,
Yalancılıkla kapanır ardına kadar.

Söz bir kere ağızdan çıkar,
yutamasın ve yerine getirmelisin.
Emanete hıyanet eden,
Sadece başkasını değil,
Kendi insanlığını da yaralar.
Münafıkların safına katılır,
Bukalemun gibidir,
Farklı renklere bürünür.

Zannetme ki unutulur hepsi
Vakit gelir, hesap sorar vicdan.
Zannetme ki gizli kalır ihanetin
Sessizce izler seni zaman.

Yalanlarla kurulan dünya,
Temeli çürük bir bina gibidir.
Geleceğini inşa edemezsin,
Rüzgarla giden çerçöp olur sonunda.

mesakin 30/05/2025