Abdullah, toprağa düşmüş bir nimet,
Nimet verilen can, Can kuşuna emanet.
Baba yüreği yangın, kopuvermiş kıyamet,
Yavrucağın anıları, yüreklere emanet.
Bir çocuğun gözünden görmüş ölümü,
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
"Rabbim bizleri emanetlerine hıyanet etmeyen ve hakkıyla riayet eden muttaki ve salih kullarından eylesin " diyerek yazdığınız samimi duanıza dahil olmak ve kalabilmek dileğiyle...
Emanet sahibi hikmetinin muktezası olarak emanetini günü gelince geri almış, hepsi bu. Rabbim bizleri emanetlerine hıyanet etmeyen ve hakkıyla riayet eden muttaki ve salih kullarından eylesin amin.
Hayırlı çalışmalar.
"Rabbim bizleri emanetlerine hıyanet etmeyen ve hakkıyla riayet eden muttaki ve salih kullarından eylesin " diyerek yazdığınız samimi duanıza dahil olmak ve kalabilmek dileğiyle...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta