Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Dün Şair Ramazan Topoğlu'nun sanki sonsuza giden bir sevgiliye yazdığı şiiri okumuştum..İçlenmiştim ..Hem de çok..
Şu pasajları öylesine yerleşti ki aklıma..
...
...
Nerelerdesin
Güneş batınca gidiyorum
Hayat takılıyor peşime
Geçtiğim yerler arkamdan ağlıyor
Döküp bakıyorum
Belki yerindedir diye
Gittiğin yerde sen nasılsın
....
Bu defa Sevgili Uluç'un yazdığı şiir;sonsuza giden değil,sanki daima sonsuzda olan bir uzaklığın emanet ettiği sonsuzluk duygusuna yazılan bir şiir..
Hasret olmasa , yaşamak ne kadar anlamsız olurdu değil mi dostlar...
:)
“böyle sık sık güneşin sözünü ettikçe
dilime kıpkırmızı büyük bir gül dolanır.
ama susmak da elden gelmiyor'
Odiseas Elitis
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta