Harcanan yıllar gibi, biz!
Emanet taşıyoruz giydiklerimizde,
paramparça olmuş, üstelik sararmış ve solmuş bu hikayenin dudak izlerini..
ve bu yüzdendir belki de,
dişlerimizi gösteremeden altın kafesten,
avuç içlerimize gülümseyişimiz...
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Evet evet biz daha iyilerine layığız. Ama bir dakika belki daha iyilerin burnu büyüktür. Belki daha iyileri bizim kadar gerçekçi değildi... Ve malesef düşünmekteydiler daha iyilerine layık olduklarını... Ve açılmaktaydı mesafe... Neyse ki zaman hakkımızda dedikodu yapmıyor...
Zaman hakkımızda dedikodu yapmasa bile biz ; bize ait zamanın dedikodusunu öylesine yapıyoruz ki ....
Kendimizle kavganın, sorgulamaların hemen öncesi yada sonrasında ..
Sevgili Özge Ünal'ın amacı 'emanet' için bir şiir yazmak olmamakla beraber , şiire alışkın kalemi, şiir taşan yüreğinin talimatından dışarı çıkamamaış...
Kutluyorum ...
avuç içlerimize gülümseyişimiz... kelimelerin dansı ve kısa olsada tınısı büyük vals gibi dizelere tebrikler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta