ELVEDA DEMEDEN
Gidiyorum bu kentten kimseye veda etmeden.
Yine döneceğim bu kente, gönül istemese de.
Bilemesiniz nedir beni bu kente böylesine bağlayan.
Torun hasretidir bu hiç dayanılmayan.
İple çekeceğiz yazın gelmesini,
Bu hasretlik tez bitsin diye.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta