yine bir yolculuk var ufukta,
her yılki garda,
bekliyorum bavullarımla.
ben ne yapacağım oralarda?
belki kalacağım ömür boyunca
belki usanacağım bir haftada.
ama gidiyorum artık elveda
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Her elveda bir başlangıçtır!
Şiirle ve dostça...
Gülgün Çako
Yolunuz açık olsun..Garlar hüzünlüdür.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta