İçimi saran sıkıntıyı giderecek,
derdime derman verecek artık hiç bir sebep kalmadı.
Beni umutsuzluk dehlizlerinde sürükleyen,
Ahir-zaman; sen ne denâetsin ne kadar mankurtsun
Şevk bırakmadın içimde yaşamaya dâir
Sabrımla büyüttüğüm nice hayallerime,
Geleceğe dahi bir ışık yok artık bakacak gözlerim
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta