Üşüyorum anne donuyorum
Hiç aydınlık değil buralar
Konuşmak imkansıza dönüyor
Aşılmıyor asla taş duvarlar
Açtığımda gözümü karanlığa
Yalnızlığımda buldum ben özümü
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta